Daha Mutlu Olamam

Aslında şu anda çok da mutlu değilim,mutsuz da değilim,normalim yani. Sıradan diye nitelendirilebilecek seviyede bir gün geçirmekteyim.Yazımın başlığının "Daha mutlu olamam" olmasının sebebi ise yazmama sebep olan şarkının ismi olmasından dolayı.

Şarkılara çok anlam yükleyen bir insan değilimdir,nesnelere de.Anlamları genelde kişilere yüklemeyi tercih ederim.O zaman bir şarkıdan dolayı neden yazı yazıyorum?Hatta uzun zaman aralıkları ile blogunu güncelleyen bir insan olarak, 24 saat içinde ikinci blogumu neden bir şarkıdan dolayı yazma kararı aldım ki?

Ön lise yıllarımı yaşarken müziğe karşı içimde ilahi bir tutku vardı,öyle böyle değil ama.Elektro gitar falan çalıyordum,grubum bile vardı.Hemde eline elektro gitar alıp 3 akor basan iki kişi ve 4-4 lük bir ritim ile bütün şarkıları çalmaya çalışan davulcudan oluşan vasat bir lise grubu değil.Bildiğin averajın üstünde bir bascısı ve davulcusu olan,solo gitaristi aşmış derecede iyi çalabilen(Hatta bak şimdi merak ettim o arkadaşımı. Ne yapıyor acaba?irtibatı falan kopardık hep) ve ben denizinde ritm gitaristi olduğum bir grup,bildiğin iyiydi yani.O yıllarda müzik tutkumla her pazar gecesi Radyo D'de Güven Erkin Erkal'ın sunduğu "Maksimum Rock" adında bir program vardı,dinlerdim her pazar.Hem de internet teknolojisinin bu zaman ki gibi gelişmemiş olmasından dolayı,İstanbul'dan 750km kadar uzak bir şehirde yaşamanın zorlukları ile mücadele edip, radyodan çızır çızır gelen sesi kafamda stereo bir kaliteye çevirerek dinlerdim.İşte o zamanlarda bu şarkı uzun süre listede yer almıştı, benim de hafızama kazınmış demek ki.Tesadüfen dinlediğimde sanki bana yıllar öncesinden gelen bir minnet borcunu hatırlattığından dolayı bu şarkı ile ilgili bir yazı yazmak istedim.Ama şöyle yazının geneline baktığımda şarkıdan hiç bahsetmemişim,olsun böylede hoşuma gitti.

Hee o gruba,gitara,müziğe olan ilgiye n'oldu? diye soracak olursanız;Hayatımın her döneminde farklı şeylere ilgi göstermemden ve bu ilgi alanlarımı hep yarım bırakmamdan dolayı o gitar sevdasıda hayatımın derinliklerinde "yarım bıraktığım boklar" listesinde ki ebedi yerinde, sonsuz istirahate geçmiş bulunmaktadır.